Top 10 favoriete games

Zoals de topic al zegt, wat zijn jouw top 10 favoriete games?

10. Banjo Kazooie
Waarom: Banjo Kazooie is een heerlijke platformer met kleurrijke graphics, humor, goede gameplay en zit vol fantasie. Banjo Kazooie is een goed voorbeeld van een geweldige platformer. Het idee dat je in bepaalde dieren en voorwerpen kon veranderen was erg leuk uitgewerkt. Om nieuwe levels te openen moest je puzzelstukjes verzamelen die je kreeg om bepaalde opdrachten te doen. Banjo Kazooie zag er goed uit. De levels hadden ieder een eigen apart thema, bijvoorbeeld een spookhuis, moeras, eiland, en zelfs een woestijn. Ik baal ervan dat ik Banjo Kazooie nog nooit heb uitgespeeld (zat vast bij de eindbaas). Samengevat een leuke platformer waar ik veel plezier aan heb gehad.

9. Super Mario Sunshine
Waarom: Eindelijk een vervolg op Super Mario 64. Dit keer niet in het Mushroom Kingdom maar op Isle Delfino. De game ziet er prachtig uit. Ik kan me nog herrinneren bij het eerste level hoe je tegen Petey Piranha moest vechten. De omgevingen waren allemaal heel erg mooi. Vooral het pretpark, waar ik soms gewoon even voor de lol aan het wandelen ben in plaats van de opdrachten te doen, iets wat ik zelden doe in video-games. Als je alles wilt verzamelen ben je een lange tijd bezig. Helaas vond ik het eindbaas gevecht een beetje teleurstellend tegenover Super Mario 64. Maar Super Mario Sunshine blijft de leukste platformer die ik gespeeld heb op de Gamecube.

8. Phoenix Wright: Trials and Tribulations
Waarom: Ik lees weinig boeken, maar door de ijzersterke verhalen in Phoenix Wright wordt je gewoon overgehaald om verder te spelen. Je zult vele lappen tekst moeten lezen maar uiteindelijk moet je toch zelf de zaak moeten oplossen. Niks is vetter dan zelf de zaak oplossen en je eigen hersentjes gebruiken om alles in elkaar te zetten. Samen met kleurrijke personage's en soms humoristische dialogen is dit een spel wat je niet mag missen.

7. Metal Gear Solid 3: Snake Eater
Waarom: Metal Gear Solid games zijn speciaal. Omdat iedereen het op een andere manier speelt. Het doel is om zonder gezien te worden je tegenstanders ombrengen en je missie succesvol uit te voeren. Dit is knap lastig. Ook heb je tijd nodig om te wennen aan het spel, je bent gewend om bij dit soort games meteen erop los te schieten en rennen (ik dan tenminste :p). Maar naderhand blijkt dit echt een onnozele manier om door het spel heen te gaan. Je kunt ook nog veel camouflage pakjes unlocken (die zullen extreem handig worden) en face-paints om te zorgen dat je niet zo snel opgemerkt wordt. Voor de experts heb je ook nog de European-Extreme mode, word je gezien door een vijand dan is het meteen game-over voor jou. Bovendien heeft het spel een van de vetste bosses ooit.

6. Okami
Waarom: Er valt veel te vertellen over deze wonderbaarlijke game. Het begon allemaal toen ik filmpjes van de Gametrailers best of 2006 awards zat te kijken. Toen ik Okami voor het eerst zag dacht ik echt: Wow! Dit ziet er gewoon prachtig uit. De stijl, de sfeer, en de muziek, allemaal heel erg mooi. Het feit dat je een wolf speelt sprak me wel aan. Toen kwam de dag dat Okami uitgebracht werd. Ik had er al lange tijd naar uitgekeken. En ik zal je zeggen. Het was het wachten absoluut waard. Ik had nooit gedacht dat deze game kon evenaren met het Zelda niveau. Het spel is een en al genot. Het idee dat je het spel op elk moment stil kan zetten om iets te tekenen in de wereld van Okami is heel erg leuk in elkaar gezet. Okami is ook een lange game en wordt zelden saai. De eindbazen zijn even vet als in Zelda. Een minpunt is dat sommige eindbazen erg makkelijk zijn. Ook vind ik het jammer dat de personages van Okami hetzelfde praten als in Animal Crossing. Klinkt grappig voor een tijdje maar word later een beetje irritant. Okami is een geweldig avontuur boordevol fantasie, mooie muziek, prachtige omgevingen, een unieke stijl en verdient zeker een plek in mijn top 10 favoriete games aller tijden.

5. Smash Bros Brawl
Waarom: Lees verder!

4. Smash Bros Melee
Waarom: Melee hoger dan Brawl? WTF!?! Ja inderdaad, in Brawl zijn er tientallen nieuwe dingen bijgekomen. Nieuwe spelers, nieuwe stages, je eigen level maken, Subspace Emissary, stickers etc. etc. Toch heeft het spel een groot aantal onnodige dingen, stickers zijn niks anders dan saaie plaatjes waar je niet veel mee kunt. De subspace Emissary mode is eigenlijk best saai. Maar toch door de vele leuke toevoegingen zijn gedaan ligt het toch dicht in de buurt bij Melee. Maar qua gameplay staat Melee toch net iets boven Brawl.

3. Super Mario 64
Super Mario 64 is mijn favoriete platformer, Het was mijn eerste stap van 2D naar 3D. De graphics waren toen adembenemend mooi. Het verzamelen van alle 120 sterren was leuk om te doen. De levels waren allemaal heel erg leuk en het eindgevecht met Bowser was echt geweldig. Het kasteel waarin je ronddwaalde was groot. Je kon in de schilderijen springen om naar een level te gaan en zoveel mogelijk sterren te verzamelen. Door die sterren open je weer nieuwe gebieden. Om alle sterren te verzamelen duurde wel een tijdje, als je alle sterren had verzameld gebeurde er iets. Een leuk level vond ik Tick Tock Clock. Daar zat je in de binnenkant van een enorme klok. Alles om je heen bewoog! Als je dit level wilt betreden moest je door de tikkende klok op de allerhoogste verdieping van het kasteel gaan. Als je door de klok heen ging en de wijzers stonden op precies 12 uur gebeurde er iets speciaals. Het hele level stond stil! Je kon nu gemakkelijker de sterren in het level bemachtigen. Dit soort kleine dingetjes zijn heel erg leuk gedaan. Super Mario 64 is een geweldige game, nu afwachten of Super Mario Galaxy misschien nog beter wordt..

2. The Legend of Zelda: Ocarina of Time
Dit is zeker weten de beste Zelda game van allemaal. Een prachtig avontuur met epische boss fights. De puzzels waren slim bedacht, de game was niet al te makkelijk en de omgevingen waren prachtig. De muziek was mooi om naar te luisteren. Wat ik vooral vet vond is dat je als de jonge Link en de oudere Link kon spelen. De negen dungeons die in het spel zitten zijn allemaal heel mooi uitgewerkt, in iedere dungeon krijg je een item dat je nodig hebt om door die dungeon heen te komen. De leukste vond ik de Fire Temple, waar je een zeer grote hamer krijgt en vervolgens een soort van Mini-game speelt tegen de eindbaas Volvagia. Je speelt dan een soort grappige variant op het spel Whack-a-Mole. Ik ging altijd vaak naar het dorpje van Hyrule (daar draaide altijd zo'n leuke muziek) En ik voelde me echt in het spel gesleept. Er kwam nooit een moment waar ik dacht: Yowza, wat is dit saai! Er was altijd wel iets te doen. Helaas heb ik het spel vroeger niet uitgespeeld (ik haat die Water Temple) maar toen ik The Legend of Zelda: Collectors Edition had bemachtigd had ik het spel weer helemaal opnieuw gespeeld en heb ik het einde kunnen zien. De laatste Boss Fight is eentje van de beste die ik ooit heb meegemaakt, de duistere sfeer, de spannende muziek alles was gewoon geweldig. Zelda: Ocarina of Time is de beste N64 game die ik heb gespeeld.

1. Paper Mario: The Thousand Year Door
Wat!?!? Paper Mario op nummer 1?!? Inderdaad.. Beter dan deze game kan het niet worden.
Paper Mario is het meest fantasievolle, kleurrijkste, grappigste, en leukste spel wat ik ooit gespeeld heb. Ik weet dat ik Super Smash Bros. Melee een stuk vaker heb gespeeld. Maar het gaat mij om de ervaring van het spel, wat het met je doet. Ik heb veel genoten van Paper Mario alles is gewoon geweldig. De muziek is mooi, de graphics zijn heel er kleurrijk en de gameplay zit heel erg leuk in elkaar. Het is misschien niet zo lang en diepgaand als andere Role Playing Games maar Paper Mario is gewoon de leukste van allemaal. Elke chapter in Paper Mario heeft zijn eigen apart verhaal. Chapter 3 is een van mijn favorieten. Je zit in een vecht toernooi en moet tegelijk misdaden oplossen. Later in die chapter krijg je hulp van een kleine Yoshi. Je mag hem zelf een naam geven en heeft een willekeurige kleur. Paper Mario zit vol humor en grappige momenten. De leukste chapter vind ik chapter 6. Waar je in een trein zit en een mysterie moet oplossen samen met een pinguïn. Het is moeilijk uit te leggen waarom ik Paper Mario zo leuk vind, het is gewoon een heel mooi avontuur. De dialogen tussen de personages in het spel zijn heel erg leuk bedacht, de game ziet er zeer mooi uit. Allemaal felle kleurtjes, en daar hou ik van. Het idee dat Mario in een Vliegtuig, boot en andere dingen kan veranderen vind ik heel creatief gedaan. Tussen elke chapter door kun je als Peach en zelfs als Bowser spelen. Paper Mario op de N64 is geweldig maar Paper Mario: The Thousand Year Door vind ik veel beter.


GROTE MUUR VAN TEKST!! O.o
Anyways, ik heb dit een paar maanden geleden geschreven (september 2007) Maar heb een paar veranderingen toegepast. Let niet op de spelfouten :p

6
Ninety-Nine Nights
Dit is een erge goede hack 'n slash met een vet verhaal en mooie muziek.

5
Saints Row
Ik weet eigenlijk geen uitleg

4
Halo: combat evolved
Dit is gewoon een ontzettend vette game

3
Halo 3
Dit is een leuke game.


2
The Movies
Ik heb hier ontzettend veel uren aan besteed, want dit is fantastisch.

1
Fable: the lost chapters
Ik vind de sfeer in deze game heerlijk, en dat was de motivatie om steeds verder the gaan met deze game.

Hmmmm, dit wordt een lange post. :rendeer: *zet muziek aan*

Laat ik eerst wat vooraf stellen. Ik ben geen fan van Zelda games dus die zul je ook niet in mijn top 10 terugvinden, SMG(=Super Mario Galaxy) kon mij ook iet interesseren noch Mario Party 8, Mario Kart Wii is wel leuk. Mario & Luigi: Partners in Time vond ik ook niet zo leuk. Ik ben dus ook niet bepaald een grote Mario fan. Metroid heb ik bijna nooit gespeeld(nooit een Metroid game gehad, behalve een DS demo).

PS: Ik baseer deze top 10 op de games die ik bezit.

*kuch* *kuch* Ik zal maar eens beginnen dan, hier komt 'ie!

Nummer 10: Fifa 2008(DS)
Huh WTF? Die uitgemelkte zooi van EA in de top 10? Dit kan toch niet? Ohh jawel hoor, want Fifa is geeneens zo'n slecht spel, mits je geen ruk aan voetbal vindt. Dit spel heeft 3× zijn geld opgebracht als ik naar de speelduur kijk en het plezier in het spel. De online wedstrijden tegen Dino waarin ik in de laatste minuut vaak scoorde en Dino alsnog verloor waren zeker vet. De tijd vloog voorbij zoekende naar het team wat precies bij mijn speelstijl klopte(af en toe minn stijl aangepast). Dit was een spel waar ik "ram" veel plezier aan beleefd heb, nu wachten op Fifa 2009. :sunny:

Nummer 9: Call of Duty 3(Wii)
"Ouwe, wat heeft dit spel slechte graphics hey. We zijn ram uitgekeken op die WOII, jong"
Ik heb deze verhalen meerdere keren over dit spel gehoord. Ik zou zeggen:"doe normaal!"
Dit is gewoon een toffe shooter die perfect met de Wii remote en Nunchuck samengaat. De Wii realiseert het verhaal dus meer door de controller. Het lijkt af en toe of je gewoon echt het geweer vast hebt. De graphics zijn ook niet bepaald de beste, maar ik heb er iig niet veel last van gehad in de game. De gameplay is wel uitgemelkt, hoeveel WOII shooters zijn er niet in de afgelopen jaren verschenen?-_-' Ik heb er iig geen problemen, WOII shooters vind ik juist vet, ik heb er zeker 3 in mijn bezit en ben er nog steeds niet op uitgekeken. Dat wordt dus wachten op een topffe (WOII) shooter voor de Wii, of is die er misschien al in de vorm van MoH: Heroes 2? Ik weet het niet, jij wel?

Nummer 8: Mario Kart(DS)
Het volgende deel van Mario Kart, deze keer op de DS. Een leuke game die je uren zoet houdt met "characters unlocken", trofeeën halen: 50 CC, 100CC; 150CC en online??? Kan deze game online, jazekers lekker een potje met je vrienden racen of een potje tegen iedereen over de hele wereld. En als je klaar bent kun je nog altijd battles doen(offline) in Block Fort, in een Taartenland, Pipe Plaza etc. Nadeeltje is als je alles van MKDS hebt gehaald dat je de game een tijdje links laat liggen.

Nummer 7: Phoenix Wright: Ace Attorney(DS)
"Objection!" wordt er hard door de rechtszaal geroepen. "This evidence clearly reveals a contraddiction!" schreeuwt Phoenix. De getuige staat aan de grond genageld van de schrik. De jury sluit zijn verdicht: "Not Guilty". Phoenix flikt het 'em weer. De Phoenix Wright games draaien erom dat je een zaak voorgeschoteld krijgt en deze tot een goed einde moet brengen d.m.v. de verdachte(die jij dus verdedigt) niet schuldig te laten bevinden. Je hoort verhalen aan van getuigen waarin jij iets moet vinden wat niet klopt door b.v. bewijs te laten zien dat je hebt gevonden door op onderzoek uit te gaan. Een rechtszaak mag maximaal 3 dagen duren, elke dag heb jij tijd om naar nieuw bewijs te zoeken en tijd om met personages te praten die iets met de zaak te maken hebben. Zo gaat dit alle zaken door, weet wel wat je te wachten staat! Lappen tekst, maar het loont zich omdat het gewoon een erg vet spel is en het bevordert ook nog eens je engels. :farao:

Nummer 6: Guitar Hero III: The legends of Rock(Wii)
Guitar Hero, de titel zegt het al je gaat met de gitaar(niet een echte>.<) aan de slag, maar wel op een vette manier. Dit spel kent namelijk 4 moeilijkheidsgraden, bij elke overgang van moeilijkheidsgraad moet je een nieuwe toets leren bespelen, muv. hard->expert. Dit zorgt voor optimaal speelplezier. Je kunt ook nieuwe personages, gitaren, liedjes en kleding voor je personages kopen in de winkel, wat het cijfer voor deze game alleen maar doet stijgen. Vind je het alleen saai? Vraag dan een vriend(in) langs te komen en ga samen deze game spelen(moet je wel een extra wii remote hebben). Deze game moet je minstens 1× in je leven hebben gespeeld, gewoon voor de lol al. :pirat:

Nummer 5: Pokémon Crystal(GBA)
De 2de generatie pokémon, minder orgineel dan de eerste dus waarom is pokémon yellow, blue of red niet in deze top 10 opgenomen? Puur vanwege het feit dat ik deze game(op vakantie vooral) kapot heb gespeeld, ong. 250 speeluren. Ik heb het maximala uit deze game gehaald, met een über file: bijna alle pokémon gezien en allemaal zijn ze redelijk op level. Je begint zoals gewoonlijk de professor van je dorp tegen het lijf te lopen(door grasjes meestal in te gaan). Hierna kies je je starterpokémon en kan je avontuur gaan beginnen! Verzamel zoveel mogelijk pokémon en alle gym bagdes om deel te nemen aan de Pokémon League en deze te winnen, dat is je uiteindelijke doel. De eerste pokémonreizen(eigen Pokémon games: yellow, blue, gold, crystal) bezorgden je een ongelooflijk avontuur, naarmate de reeks vorderde met ruby, saphire, emerald, diamond en pearl werd dit toch minder, de games "raakten" mij minder dan de voorgaande delen. Je merkte gewoon dat de orginaliteit eruit was, ruby en emerald heb ik wl nog een paar keer voltooid(1× emerald, 2/3× ruby), maar diamond was ik het bij de 7de gym zat en ben ik er gewoon mee gestopt. Tip: als je de oudere pokémongames ziet liggen en je kunt niet kiezen tussen de oudere en de nieuwere dan garandeer ik dat de oudere een stuk orgineler zijn, daarom staat crystal wel in deze top 10 en Pokémon diamond b.v. niet.

Nummer 4: Super Mario Sunshine(Gamecube)
Super Mario Sunshine, de game die gewoon een glimlach op je gezicht tovert, want wat is deze game vet. :cheers: Een van de weinige Mario games die mij wel wist te raken. Super Mario Sunshine Galaxy was gewoon niet leuk, ik werd er niet koud en niet warm van, terwijl ik hier gewoon hartstikke warm van werd. Lekker door Delfino Plaza lopen met "waterpomp" Fludd op je rug als je makker en de levels verspreid door Delfino Plaza betreden. De haven, het pretpark, het strand, het hotel enz. er was genoeg te doen en ik heb nog steeds niet de game uitgespeeld. Alles was in orde met deze titel toch heeft het niet de beste cijfers opgeleverd? Dan vraag ik mezelf af waarom? Met deze titel is nauwelijks iets aan de hand, of beoordeel ik een spel te oppervlakkig? Dan kan ik beter de hele top 10 op de schop gooien. Nee, als je een kickse platformtitel voor de Gamecube wilt hebben dan raad ik je ten zeerste Super Mario Sunshine aan het bevat genoeg speelduur en speelplezier. De graphics zijn zoals je ze van Mario kan verwachten en de gameplay is ten top! Super Mario Sunshine>Super Mario Galaxy.

Nummer 3: Sonic Adventure 2 Battle(Gamecube)
Mijn eerste consoletitel waar ik nog steeds met een brede lach naar terugkijk. Sonic was gewoon top met zijn snelheid, zijn "goedheid" en zijn stekels(:pirat:). Deze game heb ik zoals je al verwacht ook kapot gespeeld. Er waren 2 spelmodi: Dark en Hero. Dark bezat Dr. Eggman, Rouge en Shadow, hero bezat Tails, Sonic en Knuckles. Elke spelmodi had zijn eigen levels, maar er was een grote wereldmap waarop je alle levels zag staan van Dark en Hero samen. De levels was niet het enige op de wereldmap er stond ook een Chao garden op??? Jazekers, de kleine toffe gastjes hebben de speelduur zeker verdubbeld, want wat was niet leuker dan je Chao sterker maken en laten deelnemen aan races en gevechten om spulletjes voor in je tuin te winnen of moet ik tuinen zeggen? Want door een Chao door iemand van Heroside te laten verwennen zal later in een engeltje transformeren waardoor de Hero Garden openging ditzelfde geldde door iemand van de Darkside een Chao te laten verwennen :arrow: Chao transformeert in een duiveltje :arrow: Darg Garden gaat open. Ook kun je spulletjes voor je Chao(b.v. een pot of een meloen) kopen en de Chao's zullen beslissen of ze het opzetten of weggooien. Met de Chao's heb ik veel tijd doorgebracht. Elke keer nieuwe energiestaafjes in een level halen, dan terug naar de Chao Garden en dan aan de Chao geven waardoor de skills omhoog gaan(je kunt ook dieren geven, maar dan veranderen meestal de armen, benen en hoofden van een Chao deels in dat dier). Dat was alles betreffende de Chao Garden. Sonic Adventure 2 Battle is zeker de moeite waard en je zult gegarandeerd veel plezier met je Chao's beleven.

Nummer 2: Castlevania: Dawn of Sorrow(DS)
Ik heb vaker gezegd dat dit Castlevania deel beter was dan Portrait of Ruin, naarmate de game vorderde ging het wel erg snel, ik had DoS best vlug uitgespeeld, maar wat een onvergetelijk avontuur! De muziek bracht echt sfeer de game in, de bosses waren tof, Soma Cruz was een coole kikker; zijn zielenability was über en een super gameplay! Petje af voor Konami! Soma ziet op het begin dat hij nog zielen kan absorberen(hij dacht dat hij dit was kwijtgeraakt en dat hij voorgoed niet de volgende darklord werd). Daarna gaat het spel al gauw verder en kun je Dracula's Castle betreden! Meer zeg ik niet, het moet een verassing blijven.:D Wel kun je een vet spel verwachten, maar niet een zo lang spel(je hebt wel nog Julius mode), daarvoor moet je echt Castlevania: Portrait of Ruin aanschaffen. En als je deze zin gelezen hebt kun je al weten wie op nummer 1 staat!

Nummer 1(!!!): Castlevania: Portrait of Ruin
Ode aan Castlevania, ode aan de makers, ode aan Konami! Wie dit speel heeft gespeeld weet dat dit de vetste DS game is! Dawn of Sorrow was de leukere versie, maar grauwere versie. Deze keer heeft Brauner de macht van Dracula overgenomen en zijn kasteel, Dracula is afgescheiden de enige die hem nog kan helpen is de Dood. Enfin, Brauner heeft nu de macht en heeft een aantal portretten door het kasteel verstopt waarin zijn macht schuilt. Het kasteel is verlatender dan ooit, minder vijanden kom je onderweg tegen dan b.v. bij DoS, maar de meeste vijanden houden zich schuil in de portretten! Ze wachten op je! Dit verhaal heeft een erg lange speelduur(ik kan niet het aantal portretten vertellen anders verraad ik te veel). De gameplay is aangepast, je speelt nu met 2 spelers: Jonathan Morris(zoon van een vampierenjager) en Charlotte Orléans. Jonathan bezit de "welbekende" Vampire Killer waarmee Dracula al een paar keer verjaagd is en Charlotte bezit een arsenaal aan spreuken om elke vijand mee te mollen. Door een simpele druk op een knop verander je van personage of laat ze allebei tegelijk vechten. Meestal gebruik je Jonathan om vlug van de ene plek naar de andere te komen, deze rent en aanvalt (Charlotte spreuken) sneller dan Charlotte. Charlotte gebruikte ik vaak als extra stuwkracht(R-knop) om het monster wat vlugger uit de weg te ruimen, Desallnietemin kan Charlotte aardig vechten alleen wordt meestal Jonathan gebruikt omdat die wat sneller is. Als je dit aanhoudt kom je al een eind, ook een goed equipment zal erg handig zijn. Maar in de boss battles zullen equips alleen je niet helemaal helpen, een hoog level en tactiek zijn ook erg handig. Want Castlevania is niet alleen maar het zogenaamde "button bashen", nee af en toe moet je ook je gezonde verstand gebruiken en een tactiek verzinnen om een boss met de grond gelijk te maken. Zo bezit Castlevania van alles: RPG, beetje puzzle, platfom, adventure. Al met al vind ik Castlevania het beste DS spel en het heeft een waardige eerste plaats, kijken of Portrait of Ruin deze kan vasthouden tegen het nieuwe Castlevania deel in de maak. Iig Castlevania is ge-wel-dig! Als je een kans hebt een van deze 2 spellen(DoS; PoR) te kopen, twijfel dan niet en koop hem dan! Je zult geen spijt krijgen, [motermol]tenzij je racespelletjes cooler vind.[/motormol]

Dit was mijn uber grote post, waar je waarschijnlijk geen zin in hebt om te lezen als je de tekst ziet.

, Chaos

Ik vind Halo: Combat Evolved eigenlijk leuker dan Halo 3. Naast de verbeterde graphics is er niet echt veel veranderd (niet dat dat slecht is) maar Halo 3 was vooral gefixeerd op de multiplayer en niet op de single-player, ik ben dan ook meer van het single-player type. En dat sneeuw-level in Halo was da BOMB!

Als ik RubenH's beschrijving lees denk ik dat Halo combet involved vetter is dan Halo 3.

Ja, eigenlijk is Halo: Combat Evolved ook leuker en vetter, en dat heb je meestal met sequels (dat het origineel leuker is)

Hoezo staat Halo 1 dan niet boven Halo 3?

Citaat :

Super Mario Galaxy was gewoon niet leuk, ik werd er niet koud en niet warm van, terwijl ik hier gewoon hartstikke warm van werd.

[mierenneuk]Dat vind ik best raar, je hebt Galaxy maar 5 minuten ofzo gespeeld. Dat is echt veels te weinig om echt een oordeel te kunnen geven[/mierenneuk]

Deathbones schreef:

Citaat :

Super Mario Galaxy was gewoon niet leuk, ik werd er niet koud en niet warm van, terwijl ik hier gewoon hartstikke warm van werd.

[mierenneuk]Dat vind ik best raar, je hebt Galaxy maar 5 minuten ofzo gespeeld. Dat is echt veels te weinig om echt een oordeel te kunnen geven[/mierenneuk]

Dat vind ik niet, je merkt binnen 5 minuten al of een game je ligt of niet dat was bij Castle zo, dat ik voelde al dat Advance Wars niks werd en dat werd het ook niet, Castlevania voelde ik al vlug dat het daarmee goed zat, evenals Sunshine. Bij Galaxy had ik het tegenovergestelde.[mierenneuken]het waren geen 5 min. maar 15 min. :clown: [/mierenneuken]

btw: ik ga nu ff het laatste deel van mijn über post toevoegen!

Dat vind ik wel erg raar, waarom vond je Sunshine wel dan zo leuk? De gameplay is bijna identiek. Soms heb je gewoon aardig wat tijd nodig om een game leuk te vinden. Dit had ik ook eerst met Phoenix Wright. Ik dacht eerst dat ik een miskoop had gedaan maar na een lange speelsessie begon mijn mening over de game langzaam te veranderen. Galaxy zit ook vol met afwisseling, en vind het echt jammer als je het spel al weglegt voordat je je het tutorial-level voltooid hebt (dat was nog niet eens level 1). En dan krijg je direct al een verkeerde indruk van het spel. En zoals ik het nu uit de context van jouw tekst haal:

Citaat :

Super Mario Galaxy was gewoon niet leuk

Dan lijkt het net alsof je het spel al uitgespeeld hebt, wat natuurlijk niet zo is...

Deathbones schreef:

Dat vind ik wel erg raar, waarom vond je Sunshine wel dan zo leuk? De gameplay is bijna identiek. Soms heb je gewoon aardig wat tijd nodig om een game leuk te vinden. Dit had ik ook eerst met Phoenix Wright. Ik dacht eerst dat ik een miskoop had gedaan maar na een lange speelsessie begon mijn mening over de game langzaam te veranderen. Galaxy zit ook vol met afwisseling, en vind het echt jammer als je het spel al weglegt voordat je je het tutorial-level voltooid hebt (dat was nog niet eens level 1). En dan krijg je direct al een verkeerde indruk van het spel. En zoals ik het nu uit de context van jouw tekst haal:

Citaat :

Super Mario Galaxy was gewoon niet leuk

Dan lijkt het net alsof je het spel al uitgespeeld hebt, wat natuurlijk niet zo is...

Bij Sunshine loop je in een stad rond, daar had je maar van die planeten met levels en alles, dat haalt een stuk uit de gameplay weg. Galaxy was idd niet leuk, dat was en blijft mijn standpunt. Als ik deze gane had gekocht dan was het een miskoop geweest.

Je hebt de hub-wereld volgens mij niet eens gezien, en ik zal wel eerlijk zijn. Die van Sunshine was beter. En het zijn niet alleen maar kleine planeten hoor. Er zitten ook levels bij net als in Sunshine, bijvoorbeeld zo'n woestijn wereld die zich niet afspeelt op kleine ronde planeetjes. Er is gewoon zoveel dat je nog niet hebt kunnen ontdekken tijdens je speelsessie behalve even klooien met de besturing en het tutorial-level doorspelen. Er zijn veel plekken waar je niet eens in de ruimte bent, en als je naar boven kijkt gewoon lucht met wolken ziet. Plus er zijn nog een shitload aan gameplay-elementen die je nog niet eens hebt gezien. (Mario's verschillende kostuums, eindbazen, geheime sterren, geheime planeten, en een wereld gemaakt van cake! hmmmm......cake....

Wat maakt het uit of je in een stad loopt of in het heelal? Naar mijn mening ziet het heelal er sjieker uit. Sunshine heeft ook wat maar ik heb in tegenstelling tot jou nooit zo graag gespeeld. Galaxy had veel vernieuwingen en zag er beter uit. Maar je moet tenminste één terminal(of hoe dat ook heet) hebben uitgespeeld eer dat je iets kunt zeggen.

Dino schreef:

Wat maakt het uit of je in een stad loopt of in het heelal? Naar mijn mening ziet het heelal er sjieker uit. Sunshine heeft ook wat maar ik heb in tegenstelling tot jou nooit zo graag gespeeld. Galaxy had veel vernieuwingen en zag er beter uit. Maar je moet tenminste één terminal(of hoe dat ook heet) hebben uitgespeeld eer dat je iets kunt zeggen.

Een eerste indruk zegt meer dan duizend woorden. :clown:

Chaos schreef:

Hoezo staat Halo 1 dan niet boven Halo 3?

Halo 1 bestaat niet, het is Halo: Combat Evolved

@Chaos: Niet altijd.
Galaxy is precies een game die je blijft verassen, je weet nooit waar je later terecht zal komen. Nogmaals: Het kan zijn dat een game als eerste indruk niet leuk is maar het kan naderhand stukken leuker worden. Maar dit kan ook andersom, soms heb je een hele goede indruk van het spel op het begin, en dan blijkt het later echt crap te worden. oftwel: Die eerste indruk toen zei niks behalve: Ik heb je flink genaaid door je deze game te laten aanschaffen!

Op een eerste indruk kun je nooit je mening baseren, en als je logisch nadenkt weet iedereen dat dat in je eigen ervaringen ook uitkomt...

Ik vind dat de eerste 15 min. van een game je een goede indruk geeft dus ik blijf bij mijn standpunt, als die connectie er vanaf het begin niet is zal die niet vaak terugkomen bij games. Kijk maar naar Zelda: PH op de DS. Ik kocht deze game omdat het als een ware topper is bestempeld, ik wist dat ik niks met Zelda had en na 3 dungeons vond ik er nog steeds niet zoveel aan. De connectie was er vanaf het begin niet en is ook niet in de rest van de game komen opdagen.

@RubenH: ik wist niet zeker of het bestond, ik dacht dat Combat Evolved deel 1 was daarom had ik het maar ff Halo 1 genoemd. :pirat:

Chaos schreef:

Ik vind dat de eerste 15 min. van een game je een goede indruk geeft dus ik blijf bij mijn standpunt, als die connectie er vanaf het begin niet is zal die niet vaak terugkomen bij games. Kijk maar naar Zelda: PH op de DS. Ik kocht deze game omdat het als een ware topper is bestempeld, ik wist dat ik niks met Zelda had en na 3 dungeons vond ik er nog steeds niet zoveel aan. De connectie was er vanaf het begin niet en is ook niet in de rest van de game komen opdagen.

@RubenH: ik wist niet zeker of het bestond, ik dacht dat Combat Evolved deel 1 was daarom had ik het maar ff Halo 1 genoemd. :pirat:

Maar bij zelda PH had je al een indruk voordat je het spel kocht omdat zelda games je niet zo trekken. Maar ik kan wel begrijpen wat je bedoelt en ik bijf btw ook bij deathbones standpunt;)

Dino schreef:

Chaos schreef:

Ik vind dat de eerste 15 min. van een game je een goede indruk geeft dus ik blijf bij mijn standpunt, als die connectie er vanaf het begin niet is zal die niet vaak terugkomen bij games. Kijk maar naar Zelda: PH op de DS. Ik kocht deze game omdat het als een ware topper is bestempeld, ik wist dat ik niks met Zelda had en na 3 dungeons vond ik er nog steeds niet zoveel aan. De connectie was er vanaf het begin niet en is ook niet in de rest van de game komen opdagen.

@RubenH: ik wist niet zeker of het bestond, ik dacht dat Combat Evolved deel 1 was daarom had ik het maar ff Halo 1 genoemd. :pirat:

Maar bij zelda PH had je al een indruk voordat je het spel kocht omdat zelda games je niet zo trekken. Maar ik kan wel begrijpen wat je bedoelt en ik bijf btw ook bij deathbones standpunt;)

Ik word in de steek gelaten hier. :pig: Mario games trekken mij de laatste jaren ook niet meer zo dus daarvoor had ik ook een reden, beer Borsch.

Galaxy weer gespeeld en dat spel is gwn geniaal...
Iemand die anders denkt is gwn echt debiel
Alles zit erin en grafisch is het gwn echt een pareltje

Brave schreef:

Galaxy weer gespeeld en dat spel is gwn geniaal...
Iemand die anders denkt is gwn echt debiel
Alles zit erin en grafisch is het gwn echt een pareltje

Jep, ik ben inderdaad een debiel ja. >.> Sunshine was vet.

De gameplay is IDENTIEK aan elkaar. IDENTIEK!
Ik snap dat je Galaxy een stuk minder leuk kan vinden dan Sunshine om allerlei kleine dingetjes maar het is gewoon dezelfde gameplay. Tis hetzelfde als je zegt:'Ja Dawn of Sorrow vond ik echt vet maar Portrait of Ruin was kut'.

Het enige wat zeikwaardig is is dat het zich in de ruimte afspeelt/kleinere planeten en dat de hub veel kleiner is. De muziek is een stuk verbeterd en de graphics zijn het beste van de Wii tot nu toe. Bovendien zijn de eerste 15 minuten van het spel een korte introductie van levels die zich in de ruimte afspelen. Later komen gelukkig de levels waar je vrij rond kunt lopen en verkennen.

Deathbones schreef:

De gameplay is IDENTIEK aan elkaar. IDENTIEK!
Ik snap dat je Galaxy een stuk minder leuk kan vinden dan Sunshine om allerlei kleine dingetjes maar het is gewoon dezelfde gameplay. Tis hetzelfde als je zegt:'Ja Dawn of Sorrow vond ik echt vet maar Portrait of Ruin was kut'.

Het enige wat zeikwaardig is is dat het zich in de ruimte afspeelt/kleinere planeten en dat de hub veel kleiner is. De muziek is een stuk verbeterd en de graphics zijn het beste van de Wii tot nu toe. Bovendien zijn de eerste 15 minuten van het spel een korte introductie van levels die zich in de ruimte afspelen. Later komen gelukkig de levels waar je vrij rond kunt lopen en verkennen.

Idd de eerste 15 minuten van het spel is ef introduceren. De levelks daarna zijn magnifiek kerel. Bijv. Beach Bowl galaxy.. als je die muziek hoort dan word je helemaal happy man.
Ik begrijp alleen niet waarom je nu sunshine zoveel beter vindt? Alleen de hubwereld maakt het spel toch niet he Het gaat zich om de levels en die vond ik zowiezo al veel groter dan die van Sunshine... Het sjiekste level van Sunshine vond ik dat pretpark btw.. Bij galaxy kan ik gewoon niet kiezen tussen levels. Elk level is uniek en er zijn ook veel meer levels dan bij Sunshine.

Ik begrijp je gwn niet

Miss kunnen we een galaxy discussie maken in het daarvoor bestemde forum. Want dit werkt niet.

Ik vond de setting gewoon niks, toen ik Galaxy een half uur had gespeeld vond ik het gewoon niet veel hebben. Delfino Plaza was gewoon de bom, al die irritante planeten van Galaxy heb ik niks mee. Alleen de planeet had kleur, maar als je naar de ruimte(achtergrond) keek zag het er zo eentonig uit. Ik weet ook niet hoe ik het moet beschrijven. Ik denk dat het iets met gevoel had wat ik wel bij Sunshine had en bij Galaxy niet.